...................

Monday, November 9, 2009

ငါ့ခံစားမွု ငါ့ အခ်စ္ဆိုတာ မင္းနဲ့ေတြ ့မွ တကယ္ေသဆံုးသြားခဲ့ၿပီခ်စ္သူ
ငါ့သံသယ ငါ့အေတြး ေတြကို ပြင့္လင္းစြာ ၀န္ခံခဲ့တဲ့မင္းကို ေက်းဇူးပါ
ေလွာင္ရယ္ေနမယ့္ မင္းကို ေက်နပ္စြာခြင့္ၿပဳခဲ့ၿပီးသားပါ
ငါ့ခ်စ္တဲ့မင္း က ငါ့တစ္ေယာက္ ထဲကိုဘဲၿပန္ခ်စ္ေစခ်င္တဲ့ င့ါကို
အတၱ ႀကီးတယ္လို့ မင္းေၿပာရင္ ဒီေလာက မွာ အတၱမႀကီးတဲ့သူ မရွိႏိုင္ေတာ့ဘူး..
ေ၀ါဟာရ တစ္ခုကို ႏွစ္ေယာက္ပူးတြဲ ယူရမယ္ဆိုရင္ေတာ့
မင္းေခၚဆိုမယ့္ အဲဒီ ေ၀ါဟာရ
ငါမဟုတ္တဲ့ သူကို ဘဲအၿပီးပိုင္ ေခၚလိုက္ပါေတာ့
ငါ့ ဘ၀ ငါ့သမိုင္းမွာ မင္းရွိေနဦးမွာေသခ်ာေပမယ့္ မင္သိဖို့ ေတာ့ မလိုအပ္ေတာ့ဘူးေလ
ငါ ပါ၀င္တဲ့ ဒီေလာကႀကီးမွာ ငါလိုခ်င္တဲ့ အရာ ဆိုတာ မရွိေတာ့ဘူး
ငါ့အံ့ႀသမိတာက မစဥ္းစား မဆံုးၿဖတ္ရေသးတဲ့
မင္းပါစပ္က ခ်စ္တယ္လို့ ခနခန ေၿပာထြက္တာကိုပါ
မင္းကို ေၿပာထြက္ မယ့္ စကားလံုး ေတြက ငါ့ရင္ထဲမွာဘဲ ထိုးစိုက္ေနတာ ခက္တယ္
အနာဂတ္ဆို မနက္ၿဖန္ကိုေတာင္ ေမ့ထားတတ္ တဲ့ငါ
ရွားရွားပါးပါးေတြးၿဖစ္ခဲ့တဲ့ ငါ့မနက္ၿဖန္တိုင္းမွာ မင္းရွိေနခဲ့တယ္
မင္းေလွာင္ရယ္ဖို့ အတြက္ ငါ့ အိပ္မက္ေတြ ကို ခ်ၿပခဲ့ ပါေသးတယ္
ငါ့မရွိလည္း ကမၻာႀကီး လည္ပတ္ေနဦးမွာဘဲ ဆိုတာကို
သတိမထားခဲ့ဘူးတဲ့ငါပါ
ဘယ္ေလာက္ခ်စ္လဲဆိုတာက
တကယ္တမ္း စြန့္လႊတ္ရေတာ့ မယ္ ဆိုမွ သိရတာေလ

ေနာင္တ ဆိုတာ ေနာင္မွရတတ္တာ ဆိုေပမယ့္
တကယ္ေတာ့ ငါက ႀကိဳတင္ ရေနခဲ့တဲ့ သူပါ


လဲက်ရင္ အရည္ေပ်ာ္မယ္ မွန္းသိရက္နဲ့
လွဲခ် အရည္ေဖ်ာ္ႀကည့္ခဲ့တာ
ၿပန္ဆက္ဖို့ လံုေလာက္တဲ့ အခ်ိန္ေတြ ယူရေတာ့မွာေပါ့
.......